dinsdag 22 juni 2010

Dag 37: Bivio Montegelli

Wakker en we zagen dat het weer was omgeslagen. Licht bewolkt en zon. Onze was gelukkig droog gekregen. Door het centrum gefietst en fruit gekocht. Vanaf km 5 to 40 klimmen en daarna dalen en vals plat. De autosnelweg bleef als een rode draad onder boven of naast ons. Langs een immens stuwmeer Lado di Montedoglio.
De Tiber die oostelijk van ons hoogste punt ontspringt, mondt daar in uit en gaat dan verder. De Parasoldennen, cypressen en brem beheersen het landschap. Vlak voor Verghereto passeerden we het hoogste punt van de route Rome-Venetie, de Valio di Montecoronaro 865 meter. Dankzij het weer hadden we mooie vergezichten.

De afdaling bracht ons naar het dal van de Savio. Daar bleven we boven fietsen en we hadden het idee dat we boven een canyon fietsten. De autosnelweg was afgesloten en al het verkeer kwam over de binnendoor weg. Zoooo druk dat je niet even kon stoppen voor een foto. De weg was de hele weg slecht en geen pretje. Desondanks toch genoten van de Apenijnen. Bergen hebben iets bijzonders. Onderweg nog een paar fietsers tegen gekomen die op weg waren naar Rome. Een stel met een tandem. Een anecdote: bij het hoogste punt wilde ik een foto maken. Zegt Jeanny, zijn we eral, waar zijn de 9% stijging dan? Had ze die ongemerkt opgefietst. Wat een vrouw !!!!!! Na 89 km en 740 htm in Bivio Montegelli een hotel gevonden en daar blijven slapen. Geen internet geen telefoonverbinding. Het schijnt dat in italie sommige providers ( lees vodafoon) het alleenrecht hebben in sommige streken en dan is het jammer. Zoiets kan alleen in Italie. Dit bericht is wat laat maar de techniek werkt niet mee.
                                                                Groeten van J&K.

Hoogste punt


Geen opmerkingen:

Een reactie posten