Dag 47: Hoensbroek

Onze laatste "etappe" plaats.

Vanmorgenvroeg bericht ontvangen dat mijn ( Kees) moeder uit bed was gevallen en haar rechterarm op 3 plaatsen heeft gebroken. Daarnaast heeft ze weer vocht achter de longen, haar longen en hart werken  niet goed en daardoor kan ze niet geopereerd worden. Jaren geleden heeft ze een dergelijke kwaal ook gehad en alles ternauwernood overleefd. Er was nu geen acuut levensgevaar.
Jeanny en ik hebben een heel emotioneel "overleg" gehad en besloten om onze tocht naar huis af te breken en transport te regelen.
Overleg met Jos gehad en besloten om eerst te kijken of er mogelijkheden met de trein waren,zo niet dan een lift van Jos.
Bij de Deutsche Bundesbahn was een meisje die het snapte en voor ons en de fietsen( die leveren de meeste problemen op ivm reserveringen) voor vandaag een reis tot Aken regelde. Eerst met de lokale trein naar Stutgart, dan de ICE( die gaat met bijna 200 km noordwaarts) naar Darmstadt, dan lokale trein naar Mainz, dan de ICE naar Keulen en dan een lokale trein naar Aken. De kids gebeld en kond gedaan van onze keuze om de reis af te breken.
Om 11.45 vetrokken en om 19.30 in Aken. Daar stonden Joyce en Jos ons op te wachten om ons naar huis te brengen. Eerst een capu en dan naar Hoensbroek, alwaar we om 20.30 aankwamen.
Dit is een abrupt einde van een zeer mooie reis die we een ieder aanbevelen.( wij gaan wel mee als gids).
Een ieder bedankt voor zijn of haar reactie die ons de hele reis gesterkt hebben.
We gaan elkaar nog zien, J&K.

Toch blij dat we er zijn                             en niet alleen voor de lekkere vlaai van Betsy.